ماه: مهر ۱۳۹۶

به گزارش شانا، علی کاردر صبح امروز (دوشنبه، ۲۷ شهریورماه) در آیین تودیع مدیرعامل پیشین و معارفه مدیرعامل جدید شرکت ملی حفاری ایران اظهار کرد.: این کمیته با حضور وزیر نفت، نمایندگانی از دستگاه‎های مختلف از جمله بانک مرکزی و وزارت امور اقتصادی و دارایی و تنی چند از اقتصاددانان، به صورت هفتگی و مستمر تشکیل جلسه می‎دهد.

وی عنوان کرد: وزارت نفت در مسیر حصول درآمد برای کشور همه توان خود را به‌کار گرفته است؛ هم‌اکنون از حداکثر ظرفیت صادرات نفت کشور استفاده شده و همه پول فروش نفت هم به طور کامل تحویل گرفته می‎شود، اما رویارویی با چالش‎ تامین منابع مالی در دولت با توجه به قیمت نفت در بازارهای جهانی اجتناب‎ناپذیر است.

کاردر ادامه داد: از سوی دیگر، شرکت ملی نفت ایران هم به واسطه سهم ۱۴٫۵ درصدی از درآمدهای نفتی، با این چالش روبه‌روست و در عین حال، طرح‎ها و پروژه‎های زیادی را باید در بخش بالادست صنعت نفت به سرانجام برساند.

به گفته معاون وزیر نفت، تحقق اهداف بالادستی صنعت نفت در حداقل میزان ممکن، به بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار سرمایه در پنج سال آینده نیاز دارد و باید برای تامین این سرمایه تدبیرهای مقتضی اندیشیده شود.

وی انعقاد قرارداد در قالب‎های مختلف از جمله الگوی جدید قراردادهای نفتی، EPCF و … را از جمله راه هایی خواند که اکنون در دستور کار شرکت ملی نفت ایران قرار دارد.

به گزارش شانا به نقل از بورس انرژی، دیروز (دوشنبه، ۲۷ شهریورماه) در رینگ داخلی و بین‌الملل این بورس، کالاهای سی اس او پالایش نفت شازند، متانول پتروشیمی زاگرس، حلال ۵۰۲ و ۵۰۳ پالایش نفت اصفهان، سوخت کوره سبک و برش سنگین پتروشیمی تبریز و آیزوریسایکل پالایش نفت بندرعباس و گاز مایع پالایش نفت آبادان عرضه شدند.

حجم کل معاملات انجام شده هفت هزار و ۸۸۸ تن و به ارزش بیش از ۱۱۲ میلیارد ریال بود.

از نکات مهم معاملات دیروز می‌توان به معامله حلال ۵۰۳ پالایش نفت اصفهان در رینگ بین‌الملل برای نخستین بار اشاره کرد که با استقبال خوب خریداران هم روبه‌رو شد.

در داد و ستدهای امروز (سه‌شنبه، ۲۸ شهریورماه)، کالاهای رافینت پالایش نفت کرمانشاه، حلال ۴۰۰، ۴۰۲ و ۴۰۶ پالایش نفت اصفهان، نفتای سنگین تصفیه نشده پالایش نفت شیراز و برش سنگین پتروشیمی شازند در رینگ داخلی و حلال ۴۰۲ پالایش نفت تبریز و هیدروکربن سبک حاصل از بلندینگ ساینا شیمی بهشت در رینگ بین‌الملل عرضه می‌شوند.

به گزارش شانا، جلال میرزایی با اشاره به این‌که جذب سرمایه‌های جدید می‌تواند بر روند توسعه ملی
تاثیرگذار باشد، گفت: توسعه و برداشت از میدان‌های مشترک نفت و گاز نیازمند نگاهی نو است
و اگر جذب منابع مالی جدید برای توسعه و بهره‌برداری از آن‌ها شتاب نگیرد،
ایران در برداشت از این ذخایر خدادادی از همسایگان خود عقب می‌ماند.

وی افزود: مجلس شورای اسلامی از برنامه‌های وزارت نفت برای اجرای طرح‌های توسعه میدان‌های مشترک حمایت می‌کند.

میرزایی با بیان این‌که میدان‌های مشترک سرمایه کشور هستند، تصریح کرد: برای بهره‌برداری از میدان‌های مشترک به سرمایه و فناوری فراوان نیاز داریم، منابع داخلی نیز پاسخگوی جذب سرمایه برای این پروژه‌ها نیست، از این رو به‌منظور تامین منابع لازم باید از سرمایه‌های خارجی استفاده کرد، همچنین باید بیش از پیش روی الگوی جدید قراردادهای نفتی تمرکز کرد تا زمینه برای مشارکت
شرکت‌های خارجی در توسعه میدان‌های مشترک فراهم شود.

به گزارش خبرگزاری رویترز از شانگهای، دولت چین امروز (شنبه، یکم مهرماه) اعلام کرد: در پیروی از قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد، صادرات برخی فرآورده‌های نفتی را به کره شمالی ممنوع می‌کند.

وزارت بازرگانی چین در بیانیه‌ای اعلام کرد که این کشور از آغاز ماه اکتبر امسال، صادرات فرآورده‌های نفتی را به کره شمالی محدود و صادرات میعانات گازی و ال ان جی را به طور کامل ممنوع می‌کند.

طبق بیانیه یاد شده، واردات منسوجات هم از کره شمالی به چین ممنوع خواهد شد.

بر اساس اعلام صندوق بین المللی پول، بیش از ۷۰ درصد درآمد کویت از محل فروش نفت خام تامین می‌شود. همچنین صادرات نفت خام و فرآورده‌های نفتی تقریباً ۸۹ درصد درآمدهای صادراتی این کشور را شامل می‌شود.

کویت مانند دیگر تولیدکنندگان نفت خام، متعاقب سقوط قیمت نفت خام در سال‌های ۱۵-۲۰۱۴ با کسری بودجه هنگفتی رو‌به‌رو شد به نحوی که درآمد آن از ۱۰۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۴ به ۵۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۵ کاهش یافت. این شرایط سبب شد که اقتصاد این کشور کوچک در معرض خطر جدی قرار گیرد بنابراین به ناچار مجبور شدند ضمن اجرای مدیریت انقباضی در کوتاه مدت، تلاش کنند تا با طراحی دوباره سیستم اقتصادی و کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی، توان مقاومت در برابر حوادث مشابه را در سال‌های پیش رو را افزایش دهند. کویت همچون دیگر تولیدکنندگان مهم نفت به‌ویژه کشورهای منطقه خاورمیانه و آسیا یکی از راه‌های مقابله با نوسان‌های قیمت نفت خام را در افزایش توان تولید این ماده، بالا بردن ظرفیت پالایشی، تشکیل و کنترل زنجیره تولید نفت تا فروش فرآورده‌های نفتی، تلاش برای به‌دست آوردن سهم پایدار در میان مصرف کنندگان نفت خام و دستیابی توان رقابت با دیگر بازیگران مهم این حوزه یافته است. رقابتی که بنابر آمارهای منتشر شده یکی از مهمترین نتایج آن، افزایش ۱۰ میلیون بشکه‌ای ظرفیت پالایشی جهان تا سال ۲۰۲۰ خواهد بود.

شرکت نفت کویت که نخستین محموله نفتی خود را در سال ۱۹۴۶ صادر کرده است براساس برنامه ارائه شده در نظر دارد تا در افق سال ۲۰۲۰ میلادی با صرف هزینه ای بالغ بر ۳۳ میلیارد دلار به ظرفیت تولید روزانه چهار میلیون بشکه نفت خام دست یابد. مطابق برنامه پیش بینی شده، این مقدار تولید باید در قالب تولید ۳٫۶۵ میلیون بشکه نفت از میدان‌های نفتی این کشور و ۳۵۰ هزار بشکه نیز از منطقه Neutral Zone مشترک با عربستان تامین شود. دستیابی به این هدف به معنای افزایش حدود ۳۰ درصدی توان تولید در کمتر از چهار سال است هرچند که به نظر کارشناسان بسیار دشوار خواهد بود. برخی منابع از سرمایه گذاری هنگفت ۱۱۴ میلیارد دلاری در صنعت نفت این کشور خبر داده اند. قرار است از این میزان، ۶۳ درصد در بخش‌های بالادستی هزینه شده و ۳۷ درصد به پروژه های پالایشگاهی و پتروشیمی تخصیص یابد.

 

مطابق آمارهای منتشر شده، کویت از سال ۲۰۱۶ تاکنون با وجود افزایش مصرف داخلی، روزانه حدود ۱٫۹ میلیون بشکه نفت خام صادر کرده است. مقصد اصلی محموله‌های صادراتی از این کشور کماکان بازار آسیاست. ۲۱ درصد از صادرات نفت خام کویت به کره جنوبی، ۱۶ درصد به چین و ۱۲ درصد به ژاپن بوده است. مقدار مصرف داخلی این کشور با اندکی افزایش به ۴۵۵ هزار بشکه در روز رسیده است. میانگین صادرات فرآورده های نفتی کویت در سال ۲۰۱۶ میلادی روزانه ۷۳۹ هزار بشکه بوده است.

کویت سه پالایشگاه داخلی دارد که همگی در ۳۰ مایلی جنوب شهر کویت واقع شده اند. نخستین پالایشگاه این کشور، پالایشگاه الاحمدی (Al Ahmadi) با ظرفیت پالایشی روزانه ۴۶۶ هزار بشکه در سال ۱۹۴۹ میلادی ساخته شده است. دو پالایشگاه دیگر عبدالله مینا (Abdullah Mina) و الشعیبه (Al Shuaiba) به ترتیب دارای ظرفیت‌های پالایشی روزانه ۲۷۷ هزار بشکه و ۲۰۰ هزار بشکه هستند.

 

 کویت در نظر دارد با اجرای طرح Clean Fuels Project (CFP) (برنامه جامع کاهش انتشار گازهای آلاینده و افزایش تولید سوخت‌های پاک) تا سال ۲۰۲۰ ظرفیت پالایشی خود را از ۹۳۶ هزار بشکه در روز کنونی به ۱٫۴ میلیون بشکه در روز افزایش دهد. این عملیات شامل احداث پالایشگاه جدید الزور (Al Zour) و از سرویس خارج کردن بخش‌هایی از پالایشگاه الاحمدی و رساندن ظرفیت آن به ۴۵۴ هزار بشکه در روز و بستن کامل پالایشگاه الشعیبه و تبدیل آن به یک مرکز ذخیره سازی نفت خام و افزایش ۱۸۴ هزار بشکه به ظرفیت پالایشگاه Abdullah Mina و رساندن ظرفیت این پالایشگاه به ۳۴۶ هزار بشکه در روز است. بدون شک مهمترین قسمت این طرح، ساخت پالایشگاه الزرو با ظرفیت پالایش روزانه ۶۱۵ هزار بشکه نفت خام و مجتمع پتروشیمی مجاور آن است. احداث این پالایشگاه که تصویب ساخت آن حدود ۱۰ سال به طول انجامید ۱۶ میلیارد دلار هزینه خواهد داشت. یکی از نتایج مهم اجرای این طرح، کاهش میزان سولفور بنزین تولیدی این کشور از ppm 500  به ppm 10 و همچنین کاهش سولفور نفت‌گاز از ppm 5000  به ppm 10 که مطابق با استانداردهای یورو ۴ و یورو ۵ است، خواهد بود که در این صورت امکان ارسال این محمولات به بازارهای اروپا و آمریکا را برای کویت فراهم خواهد ساخت. بازارهایی که با توجه به افزایش تولید فراورده‌های نفتی با کیفیت بالا در آسیا و منطقه خلیج فارس در پنج سال آینده، بعنوان بازارهای هدف این محصولات بسیار با اهمیت خواهند بود و رقابتی تنگاتنگ بین پالایشگران این مناطق برای حضور پررنگ در این بازارها مدتی است که آغاز شده است.  

از سوی دیگر، این کشور می کوشد تا افزون بر افزایش ظرفیت پالایشی در داخل ، توان پالایشی خود در خارج از کویت را تا سال ۲۰۲۰ بالا برده و به ظرفیت پالایش ۸۰۰ هزار بشکه در روز دست یابد. نکته قابل تامل دیگر در این باره این است که کویت به‌دنبال دستیابی به ظرفیت پالایشی روزانه سه میلیون و ۱۰۰ هزار بشکه در خارج از این کشور تا سال ۲۰۳۰ نیز است.

به همین جهت شرکت نفت بین المللی کویت (KPI) به همراه شرکت‌های آیدومیتسو Idemitsu و میتسوئی Mitsui ژاپن و پتروویتنام Petro Vietnam در حال ساخت یک پالایشگاه ۲۰۰ هزار بشکه ای در Nhi Son ویتنام هستند که قرار است در سال جاری میلادی راه اندازی شود. شایان یادآوری است که قرارداد افزایش ظرفیت این پالایشگاه به ۴۰۰ هزار تا سال ۲۰۲۵ میان شرکت‌های یادشده نیز نهایی شده است. شرکت نفت بین المللی کویت (KPI) و شرکت سینوپک SINOPEC چین در حال احداث مشترک یک مجتمع پالایشی و پتروشیمی ۳۰۰ هزار بشکه ای در ایالت گواندونگ Guangdong هستند که قرار است در سال ۲۰۲۰ راه اندازی شود. همچنین کویت مالکیت یک پالایشگاه نفت به ظرفیت روزانه ۸۰ هزار بشکه در رتردام هلند و سهام یک پالایشگاه ۲۴۰ هزار بشکه ای واقع در میلازو Millazo ایتالیا به صورت ۵۰ درصد – ۵۰ درصد با شرکت انی را نیز در اختیار دارد.

نکته ای که از نگاه برخی تحلیلگران مهم به نظر می رسد این است که کویت افزون بر توان پالایشی یادشده، در ادامه زنجیره پایین دستی خود مالکیت تعداد ۴۴۰۰ پمپ بنزین و جایگاه‌های خرده فروشی فرآورده‎هایی نظیر سوخت جت در کشورهای بلژیک، اسپانیا، سوئد، لوکزامبورگ و ایتالیا را داراست. به باور ایشان داشتن این زنجیره از تولید نفت خام تا عرضه و خرده فروشی فرآورده نفتی می تواند قابلیت مانور بیشتری در مقابل با نوسان‌های عرضه و تقاضا و همچنین قیمت در بازارهای نفت خام برای این کشور ایجاد کند. به گواه آمارها، کویت نیز مشابه تعدادی دیگر از کشورها و تولیدکنندگان بزرگ نفت خام به‌دنبال گسترش زنجیره کامل از تولید تا مصرف است. زنجیره ای که منشاء اصلی نظریه کاهش وابستگی به نفت خام از کانال درآمدهای نفتی است. به‌عنوان نمونه دیگر این نظریه می توان از طرح‌های شرکت آرامکو عربستان برای صادرات روزانه ۱۲۱ میلیون لیتر فرآورده‌های پالایشی و همچنین سرمایه گذاری مشترک با شرکت شرکت ملی نفت چین (CNPC) برای افزایش ۶۰ تا ۶۵ درصدی جایگاه‌های خرده فروشی سوخت این شرکت در جنوب شرق چین نام برد. شرکت ملی نفت چین مالکیت ۹۰۰ جایگاه سوخت را در آن منطقه در اختیار دارد.

نظر به اینکه هم اکنون نرخ بازگشت سرمایه در صنایع بالادستی صنعت نفت جهان در مقایسه به دیگر حوزه‌ها و صنایع کمتر شده و این موضوع سبب کاهش میزان سرمایه گذاری در این حوزه شده است و با فرض ثابت ماندن دیگر مولفه‌های موثر در بازار نفت می توان نتیجه گرفت که با توجه به شرایط جدید حاکم بر بازار نفت و چشم انداز تغییرات بازارهای انرژی در سالهای پیش رو، سرمایه گذاری در حوزه پایین دست نفت و به وجود آوردن این نوع زنجیره‎ها در بازارهای هدف و مناطق دارای پتانسیل رشد تقاضا بویژه کشور چین مورد توجه بسیاری از کشورها و شرکت‌های مهم نفتی قرار گرفته است. این راهکار بدون شک می تواند در زمره سیاست‌های راهبردی صادرکنندگانی که در حال افزایش توان پالایشی خود هستند لحاظ شود. آنان تلاش خواهند کرد که با افزایش ظرفیت پالایشی خود به‌ویژه در خارج از کشور و نقاط پرمصرف جهان تا حد زیادی از داشتن بازار تقاضا برای تولید نفتشان مطمئن شده و بخش اعظم صادرات نفت خام خود را از این طریق مدیریت نمایند. همچنین با ایجاد امکانات عرضه فرآورده‌های پالایشی به صورت عمده و یا خرده فروشی از ثبات و تداوم چرخه تولید نفت خام تا مصرف فرآورده‌های نفتی اطمینان حاصل کرده تا بتوانند موقعیت محکمتری را در بازارهای نفت خام و فرآورده های نفتی به‌دست آورند. 

 

ایمان نیکزاد

کارشناس ارشد انرژی

به گزارش خبرگزاری رویترز از وین، امانوئل ایبه کاچیکوو، وزیر نفت نیجریه، دیروز (جمعه، ۳۱ شهریورماه) اعلام کرد: این کشور همچنان کمتر از روزانه یک میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه نفت تولید می‌کند که پایین‌تر از سقف تعیین شده در توافق جهانی کاهش عرضه است.

نیجریه در آغاز اجرای توافق  تولیدکنندگان عضو و غیرعضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت(اوپک)، از کاهش تولید معاف شده بود اما وزیران نفت کشورهای عضو اوپک در ماه ژوئیه امسال توافق کردند که تولید این کشور به یک میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه محدود شود.

کاچیکوو گفت: میانگین (تولید نفت نیجریه) یک میلیون و ۶۹۰ هزار بشکه در روز است و روز به روز بهتر می‌شود.

به گفته وی، وضع فوق العاده در هیچ یک از مسیرهای صادراتی این کشور حکمفرما نیست اما چالش‌های زیرساختی، از افزایش تولید نفت آن فراتر از یک میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه در روز جلوگیری می‌کنند.

به گزارش شانا، این سمینار ۲۹ شهریور ماه امسال در ساختمان انجمن نفت ایران برگزار و در جریان آن، مراحل صدور گواهینامه برای نمایندگان دعوت شده از شرکت‎های سازنده و تامین‎کننده تجهیزات تشریح شد. 

در این سمینار، انوشه رحمانی، رئیس پژوهشکده سیستم‎های مدیریت کیفیت و بازرسی پژوهشگاه سازمان ملی استاندارد به تشریح انواع روش‎های ارزیابی انطباق، نحوه ارتباط نهادهای ارزیابی انطباق با نهادهای اعتباربخشی ملی و بین‎المللی، فرآیندهای اعتباربخشی نهاد و اهمیت ایجاد نهاد صدور گواهینامه کیفیت کالاها و تجهیزات صنعت نفت پرداخت.

فرهنگ سلیمانی، سرپرست نهاد صدور گواهینامه کیفیت انجمن نفت ایران نیز درباره ارکان نظام یکپارچه صدور گواهینامه کیفیت، ساختار نهاد صدور گواهینامه، فرآیند ارزیابی سازندگان و مزایای گواهینامه کیفیت توضیحاتی ارائه داد. 

تبیین استاندارد ISO/IEC۱۷۰۶۵، برشمردن انواع طرح‎های گواهی محصول، تشریح نقش پیمانکاران فرعی نهاد مانند شرکت‎های بازرسی و آزمایشگاه‎ها و الزامات تایید صلاحیت آزمایشگاه‎ها برای آزمون  نمونه کالاها از دیگر بخش‎های این سمینار توجیهی بود که توضیحات آن از سوی امیر جهانبانی، سرپرست مدیریت آزمون نهاد صدور گواهینامه کیفیت انجمن نفت ایران ارائه شد.

نهاد صدور گواهینامه کیفیت کالاها و تجهیزات صنعت نفت، کار خود را به طور رسمی از اوایل امسال آغاز کرده است و به زودی، نخستین گواهینامه‎های کیفیت کالاها و تجهیزات نفتی از سوی این نهاد صادر خواهد شد.

 

به گزارش شانا به نقل از خبرگزاری‌ها، بیژن زنگنه در بیست و نهمین گردهمایی فرماندهان رزمی مهندسی جنگ جهاد سازندگی اظهار کرد: همان گونه که در دوران جنگ برای دفاع از کشور، تلاش شبانه روزی انجام می دادیم، امروز هم برای ایجاد اشتغال و توسعه کشور باید تلاش شبانه روزی انجام دهیم.

وی با یادآوری این که در سال ۹۲ که دولت روی کار آمد به دلیل تحریم‌ها صادرات ما روزانه به یک میلیون بشکه و حتی به کمتر از این عدد رسیده بود، تصریح کرد: پس از این‌که تحریم‌ها برداشته شد توانستیم به سرعت میزان تولید را افزایش دهیم و آن را به دوران پیش از تحریم‌ها برسانیم.

زنگنه با اشاره به این که ما با زحمات زیاد توانستیم میزان تولید را افزایش دهیم، گفت: در این زمینه بحث‌های زیادی شد و بد و بیراه‎های بسیاری به ما گفتند اما کوتاه نیامدیم و بنده اعلام کردم هرگز زیر بار این مسئله نمی روم که تولید ایران از زمان پیش از تحریم‌ها کمتر باشد.

وی بر ضرورت افزایش تولید نفت در کشور تاکید کرد و گفت:  برای این مسئله به سرمایه خارجی و فناوری نو نیاز داریم.

زنگنه با بیان این که صنعت نفت در فاز اول توسعه به ۵۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری نیاز دارد که نمی توان آن را از منابع داخلی تامین کرد، یادآور شد: یک میدان نفتی ما سالیان دراز است که ۵٠ هزار بشکه نفت تولید می کند در حالی که با فناوری جدید می تواند تا ۴٠٠ هزار بشکه تولید داشته باشد و این موضوع با قراردادهای جدید نفتی که تدوین شده ، میسر می شود.

وزیر نفت، افزایش یک درصد ضریب بازیافت مخازن نفتی را معادل هشت میلیارد بشکه نفت عنوان کرد و گفت: ارزش این مقدار نفت با قیمت‌های کنونی حدود ۴۰۰ میلیارد دلار است، چه کسی می پذیرد که از این ثروت صرف نظر کنیم؟!

زنگنه با بیان این که جهاد فقط مربوط به دوران جنگ نیست، یادآور شد: وزیران جهادی که سابقه جهاد دارند مانند آقای آخوندی و دکتر هاشمی موفق‌ترین وزرای کابینه بوده و هستند. اینها کسانی بودند که برای عکس یادگاری به جبهه نرفته بودند. 

به گزارش شانا، بیژن زنگنه در حاشیه نخستین روز نمایشگاه ایران پلاست در جمع خبرنگاران اظهار کرد: سیاست جمهوری اسلامی ایران همیشه اقتدار سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و کمک به این سازمان برای ثبات بازار به نفع تولید کنندگان و مصرف کنندگان است.

وی با بیان این که نتیجه تصمیم‌های اوپک هم اکنون در بازار نفت قابل مشاهده است، تصریح کرد: میزان تعهد اوپک در مجموع قابل قبول بوده است؛ گرچه باید اصلاحاتی صورت گیرد.

اعضای اوپک در نشست عادی ۱۷۱ وزیران نفت و انرژی کشورهای عضو این سازمان در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۶ (۱۰ آذرماه ۹۵) تصمیم گرفتند تولید خود را به سطح ۳۲ میلیون و ۵۰۰ هزار بشکه در روز برسانند و این به معنای کاستن روزانه یک میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه از تولید است.

۱۰ روز پس از نشست وزیران نفت و انرژی اوپک، تولیدکنندگان عضو اوپک و غیراوپک در وین گردهم آمدند و بر سر کاهش حدود ۶۰۰ هزار بشکه‌ای از سوی کشورهای غیرعضو اوپک نیز توافق کردند، روسیه با تعهد کاهش روزانه ۳۰۰ هزار بشکه‌ای، بزرگترین تولید کننده غیرعضو اوپک است.

وزیر نفت درباره این که چه اصلاحاتی باید در توافق اوپک صورت گیرد نیز پاسخ داد: نخست تعهد صددرصد همه اعضا به توافق کاهش عرضه این سازمان مبنی بر کاهش تولید و دیگری توجه به میزان تولید نیجریه و لیبی است.

زنگنه تاکید کرد: ایران از هر تصمیمی برای همراهی با اوپک و در چارچوب منافع ملی حمایت خواهد کرد.

توافق کشورهای عضو و غیرعضو اوپک از ژانویه ۲۰۱۷ اجرایی شد و در نشست ۱۷۲ این سازمان، وزیران نفت و انرژی اوپک بار دیگر تصمیم گرفتند توافق اوپک تا مارس ۲۰۱۸ تمدید شود و پس از آن کشورهای غیرعضو اوپک در نشستی مشترک با اعضای این سازمان دوباره متعهد به مشارکت در برنامه جهانی کاهش عرضه شدند.

به گزارش شانا، این تفاهمنامه همکاری صبح امروز (دوشنبه، سوم مهرماه) بین غلامرضا منوچهری، معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت ایران و سید مصطفی خویی، مدیر بخش اکتشاف و تولید شرکت انرژی دانا امضا شد.

پیش از این، تفاهمنامه مطالعاتی میدان سپهر بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت‎های گسترش انرژی پاسارگاد، اویک و سرمایه‎گذاری غدیر و تفاهم‌نامه مطالعاتی میدان جفیر نیز میان شرکت ملی نفت ایران و شرکت‎های گسترش انرژی پاسارگاد و سرمایه‎گذاری غدیر امضا شده بود.